1 [Hæc dicit Dominus: Cælum sedes mea,
terra autem scabellum pedum meorum.
Quæ est ista domus quam ædificabitis mihi?
et quis est iste locus quietis meæ?
2 Omnia hæc manus mea fecit,
et facta sunt universa ista,
dicit Dominus;
ad quem autem respiciam, nisi ad pauperculum,
et contritum spiritu, et trementem sermones meos?
3 Qui immolat bovem, quasi qui interficiat virum;
qui mactat pecus, quasi qui excerebret canem;
qui offert oblationem, quasi qui sanguinem suillum offerat;
qui recordatur thuris, quasi qui benedicat idolo.
Hæc omnia elegerunt in viis suis,
et in abominationibus suis anima eorum delectata est.
4 Unde et ego eligam illusiones eorum,
et quæ timebant adducam eis;
quia vocavi, et non erat qui responderet;
locutus sum, et non audierunt;
feceruntque malum in oculis meis,
et quæ nolui elegerunt.
5 Audite verbum Domini,
qui tremitis ad verbum ejus.
Dixerunt fratres vestri odientes vos,
et abjicientes propter nomen meum:
Glorificetur Dominus,
et videbimus in lætitia vestra;
ipsi autem confundentur.
6 Vox populi de civitate,
vox de templo,
vox Domini
reddentis retributionem inimicis suis.
7 Antequam parturiret, peperit;
antequam veniret partus ejus,
peperit masculum.
8 Quis audivit umquam tale?
et quis vidit huic simile?
numquid parturiet terra in die una,
aut parietur gens simul,
quia parturivit et peperit
Sion filios suos?
9 Numquid ego qui alios parere facio, ipse non pariam?
dicit Dominus.
Si ego, qui generationem ceteris tribuo, sterilis ero?
ait Dominus Deus tuus.
10 Lætamini cum Jerusalem et exsultate in ea,
omnes qui diligitis eam;
gaudete cum ea gaudio,
universi qui lugetis super eam:
11 ut sugatis et repleamini
ab ubere consolationis ejus;
ut mulgeatis et deliciis affluatis
ab omnimoda gloria ejus.
12 Quia hæc dicit Dominus:
Ecce ego declinabo super eam quasi fluvium pacis,
et quasi torrentem inundantem gloriam gentium,
quam sugetis:
ad ubera portabimini,
et super genua blandientur vobis.
13 Quomodo si cui mater blandiatur,
ita ego consolabor vos,
et in Jerusalem consolabimini.
14 Videbitis, et gaudebit cor vestrum,
et ossa vestra quasi herba germinabunt:
et cognoscetur manus Domini servis ejus,
et indignabitur inimicis suis.
15 Quia ecce Dominus in igne veniet,
et quasi turbo quadrigæ ejus,
reddere in indignatione furorem suum
et increpationem suam in flamma ignis:
16 quia in igne Dominus dijudicabit,
et in gladio suo ad omnem carnem;
et multiplicabuntur interfecti a Domino,
17 qui sanctificabantur et mundos se putabant in hortis
post januam intrinsecus,
qui comedebant carnem suillam,
et abominationem et murem:
simul consumentur, dicit Dominus.
18 Ego autem opera eorum et cogitationes eorum
venio ut congregem,
cum omnibus gentibus et linguis:
et venient, et videbunt gloriam meam.
19 Et ponam in eis signum,
et mittam ex eis qui salvati fuerint, ad gentes
in mare, in Africam, et Lydiam, tendentes sagittam;
in Italiam et Græciam,
ad insulas longe,
ad eos qui non audierunt de me,
et non viderunt gloriam meam.
Et annuntiabunt gloriam meam gentibus;
20 et adducent omnes fratres vestros
de cunctis gentibus
donum Domino,
in equis, et in quadrigis, et in lecticis,
et in mulis, et in carrucis,
ad montem sanctum meum
Jerusalem, dicit Dominus:
quomodo si inferant filii Israël munus
in vase mundo in domum Domini.
21 Et assumam ex eis
in sacerdotes et Levitas, dicit Dominus.
22 Quia sicut cæli novi et terra nova,
quæ ego facio stare coram me, dicit Dominus,
sic stabit semen vestrum et nomen vestrum.
23 Et erit mensis ex mense,
et sabbatum ex sabbato:
veniet omnis caro ut adoret coram facie mea,
dicit Dominus.
24 Et egredientur, et videbunt cadavera
virorum qui prævaricati sunt in me;
vermis eorum non morietur,
et ignis eorum non extinguetur:
et erunt usque ad satietatem visionis omni carni.]