1 [
mutatus est color optimus!
dispersi sunt lapides sanctuarii
in capite omnium platearum!
2
et amicti auro primo:
quomodo reputati sunt in vasa testea,
opus manuum figuli!
3
lactaverunt catulos suos:
filia populi mei crudelis
quasi struthio in deserto.
4
ad palatum ejus in siti;
parvuli petierunt panem,
et non erat qui frangeret eis.
5
interierunt in viis;
qui nutriebantur in croceis,
amplexati sunt stercora.
6
peccato Sodomorum,
quæ subversa est in momento,
et non ceperunt in ea manus.
7
nitidiores lacte,
rubicundiores ebore antiquo,
sapphiro pulchriores.
8
et non sunt cogniti in plateis;
adhæsit cutis eorum ossibus:
aruit, et facta est quasi lignum.
9
quam interfectis fame,
quoniam isti extabuerunt consumpti
a sterilitate terræ.
10
coxerunt filios suos;
facti sunt cibus earum
in contritione filiæ populi mei.
11
effudit iram indignationis suæ:
et succendit ignem in Sion,
et devoravit fundamenta ejus.
12
et universi habitatores orbis,
quoniam ingrederetur hostis et inimicus
per portas Jerusalem.
13
et iniquitates sacerdotum ejus,
qui effuderunt in medio ejus
sanguinem justorum.
14
polluti sunt in sanguine;
cumque non possent,
tenuerunt lacinias suas.
15
recedite, abite, nolite tangere:
jurgati quippe sunt, et commoti dixerunt inter gentes:
Non addet ultra ut habitet in eis.
16
non addet ut respiciat eos;
facies sacerdotum non erubuerunt,
neque senum miserti sunt.
17
ad auxilium nostrum vanum;
cum respiceremus attenti ad gentem
quæ salvare non poterat.
18
in itinere platearum nostrarum;
appropinquavit finis noster, completi sunt dies nostri,
quia venit finis noster.
19
aquilis cæli;
super montes persecuti sunt nos,
in deserto insidiati sunt nobis.
20
captus est in peccatis nostris,
cui diximus: In umbra tua
vivemus in gentibus.
21
quæ habitas in terra Hus!
ad te quoque perveniet calix: inebriaberis,
atque nudaberis.
22
non addet ultra ut transmigret te.
Visitavit iniquitatem tuam, filia Edom;
discooperuit peccata tua.]