1 In finem, pro octava. Psalmus David.
2 [Salvum me fac, Domine, quoniam defecit sanctus,
quoniam diminutæ sunt veritates a filiis hominum.
3 Vana locuti sunt unusquisque ad proximum suum;
labia dolosa, in corde et corde locuti sunt.
4 Disperdat Dominus universa labia dolosa,
et linguam magniloquam.
5 Qui dixerunt: Linguam nostram magnificabimus;
labia nostra a nobis sunt.
Quis noster dominus est?
6 Propter miseriam inopum, et gemitum pauperum,
nunc exsurgam, dicit Dominus.
Ponam in salutari;
fiducialiter agam in eo.
7 Eloquia Domini, eloquia casta; argentum igne examinatum,
probatum terræ, purgatum septuplum.
8 Tu, Domine, servabis nos,
et custodies nos a generatione hac in æternum.
9 In circuitu impii ambulant:
secundum altitudinem tuam multiplicasti filios hominum.]