Vulgate: Psalms: Psalms Chapter 141

1 Intellectus David, cum esset in spelunca, oratio.

2 [Voce mea ad Dominum clamavi,
voce mea ad Dominum deprecatus sum.

3 Effundo in conspectu ejus orationem meam,
et tribulationem meam ante ipsum pronuntio:

4 in deficiendo ex me spiritum meum,
et tu cognovisti semitas meas.
In via hac qua ambulabam
absconderunt laqueum mihi.

5 Considerabam ad dexteram, et videbam,
et non erat qui cognosceret me:
periit fuga a me,
et non est qui requirat animam meam.

6 Clamavi ad te, Domine;
dixi: Tu es spes mea,
portio mea in terra viventium.

7 Intende ad deprecationem meam,
quia humiliatus sum nimis.
Libera me a persequentibus me,
quia confortati sunt super me.

8 Educ de custodia animam meam
ad confitendum nomini tuo;
me exspectant justi donec retribuas mihi.]